بررسی تنوع ژنتیکی انتامبا هیستولیتیکا و انتامبا دیسپار در نمونه بیماران با علایم گوارشی در تهران

سابقه و هدف: به درستی مشخص نیست که چرا بیماری آمیبیازیس و علایم ناشی از آن، تنها در 5 تا10% افراد آلوده با انتاموبا هیستولیتیکا گزارش گردیده است. تصور می شود که تفاوت در میزان بیماریزایی در میان گونه های انگل، در برآیند شدت و حدت بیماری آمیبیازیس، مؤثر است. در این مطالعه، علاوه بر تعیین میزان شیوع دو تک یاخته انتامبا هیستولیتیکا و انتامبا دیسپار در بیماران مبتلا به اختلالات گوارشی، تنوع ژنتیکی در ژن غیر کدکننده لوکوس 2-1 بررسی شدند تا اختلاف ژنوتیپی انتامباها در نمونه های مثبت مشخص گردد. روش بررسی: از 1700 نمونه مدفوع آزمایش شده مربوط به مراجعین به مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، جمعاً 27 مورد انتامبا هیستولیتیکا/ انتامبا دیسپار مشاهده گردید که پس از استخراج dna، واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) با دو جفت پرایمر اختصاصی گونه از ژن لوکوس 2-1 انجام گرفت و گونه آمیب، شناسایی و تعیین توالی گردید، و با توالی نوکلئوتیدهای شناخته شده انتامبا هیستولیتیکا و انتامبا دیسپار، مقایسه وتنوع ژنتیکی سویه ها بررسی گردید. یافته ها: واکنش pcr با پرایمرهای فوق در 21 مورد از 27 نمونه مورد مطالعه، قطعه حدود 430 جفت باز را تکثیر نمود و انتامبا دیسپار شناسایی گردید. یک سویه، قطعه ای در حدود 340 جفت بازی تکثیر کرد و انتامبا هیستولیتیکا، شناسایی گردید. پنج مورد از نمونه ها تکثیر نشدند و از مطالعه حذف شدند. با pcr و تعیین توالی محصول pcr، تنوع ژنتیکی قابل توجهی از نظر اندازه، نوع و تعداد واحدهای تکرارشونده و ترتیب قرارگرفتن نوکلئوتیدها در ژن لوکوس 2-1 سویه های انتامبا دیسپار ایرانی مشاهده گردید. نتیجه گیری: در این مطالعه، 8 الگوی متفاوت و جدید انتامبا دیسپار در بین 21 سویه مورد بررسی، مشاهده و به genbank گزارش شد. سویه انـتامبا هیـستولیـتـیکای ایـرانی (nh1 e.h ir) بـا سویه استـانـدارد ku20 (accession no. ab075706) گزارش شده از ژاپــن، در ژن لـوکـوس 2-1، همخوانی ژنوتیپی 100% نشان دادند.